Bajka

Madzia · Karpik

ponieważ nie wszyscy w naszej paczce skończyli 20 lat ... a niektorzy nawet nie maja 18 lat

stwierdzialam ze bede opowiadać Wam bajki

Chciałabym zebyście je komentowali jesli oczywiście chcecie ...

Chmurka i wydma
Pewna bardzo młodziutka chmurka(lecz, jak wiadomo, życie chmur jest krótkie i ulotne) po raz pierwszy płynęła po niebie w towarzystwie innych puchatych chmur o różnych kształtach.
kiedy znalazła się nad ogromną pustynią Saharą, bardziej doświadczone chmury poganiały ją :
- Prędko! Prędko! Jesli tutaj sie zatrzymasz, jestes zgubiona!
chmurka była jednak bardzo ciekawska tak jak wszyscy mlodzi, i odpłynęła na skraj całej grupy, podobnej do stadka rozproszonych owiec.
- Co robisz! Ruszaj się !- zgromił ja z tyłu wiatr
lecz chmurka ujrzała już wydmy ze złoteo piasku i ten widok ją zafascynował. Leciutko sfruwałą w dół. Wydmy wydawały się być złtymi obłokami pieszczonymi przez wiatr
jedna z nich usmiechnęłą się
- witaj ! - pozdrowiłą grzecznie chmurkę
była to bardzo ladna mała wydma, zaledwie ukształtowana prezz wiatr, który szarpał wciaż jej blyszczące włosy.
- Cześć nazywam sie Ola - przedstawiła się chmurka
- a ja Una - oparła wydma
- Jak ci sie tutaj wiedzie?
- No coż... Słońce i wiatr. Jest trochę gorąco, ale jakoś sobie radzimy. A ty jak żyjesz ?
- Słońce i wiatr... wielki wyścig na niebie
- moje życie jest bardzo krótkie. kiedy powróci wielki wiatr na pewno zniknę.
-Przeykro Ci prawda ?
- troche wydaje mi się ze jestem całkiem bezuzyteczna
- ja także wkrótce przemienie sie w deszcz i spadnę na ziemie takie jest moje przeznaczenie.
wydma wahałą sie przez chwilę a potem spytała:
- Czy wiesz, ze deszcz nazywamy Rajem?
- Nie wiedziałam że jestem taka ważna - zaśmiała się chmurka
- słyszałam opowieści o deszczu niektórych starych wydm. podobno jest on bardzo piękny. Po deszczu okrywamy się podobno czymś takim, co się nazywa trawa i kwiaty.
- Tak to prawda. Widziałam to
- ja prawdopodobnie nigdy tego nie ujrze - stwierdziął ze smutkiem wydma
chmurka zastanowiła się przez chwilke a potem rzekła:
- Ja tez mogłabym przecież zamienić się w deszcz ...
- ale wtedy umrzesz ...
- za to ty zakwitniesz - powiedziała chmurka i zamieniła się w deszczyk tęczowo lściący na słońcu
Nastepnego dnia małą wydmę pokryły kwiaty.

Matrix · Wszechmogący

A to ja też dam bajeczkę

Powiadają, że pewnego razu spotkały się na Ziemi wszystkie uczucia i cechy ludzkich istot. Gdy Znudzenie ostentacyjnie ziewnęło po raz trzeci, Szaleństwo, jak zwykle obłędnie dzikie, zaproponowało:
- Pobawmy się w chowanego!
Intryga, niezmiernie zaintrygowana, uniosła tylko lekko brwi, a Ciekawość, nie mogąc się powstrzymać, spytała z typowym dla siebie zainteresowaniem:
- W chowanego? A co to takiego?
- To zabawa - wyjaśniło żywo Szaleństwo - polegająca na tym, iż ja zakryję sobie oczy i powolutku zacznę liczyć do miliona. W międzyczasie wy wszyscy dobrze się schowacie, a gdy skończę liczyć, moim zadaniem będzie was odnaleźć. Pierwsze z was, na którego kryjówkę trafię, zajmie moje miejsce w następnej kolejce. Podekscytowany Entuzjazm zaczął tańczyć w towarzystwie Euforii, Radość podskakiwała tak wesolutko, iż udało się jej przekonać do gry Wątpliwość, a nawet Apatię, której nigdy niczym nie dało się zainteresować. Jednakże nie wszyscy chcieli się przyłączyć. Prawda wolała się nie chować, w końcu i tak zawsze ją odkrywano. Duma stwierdziła, że zabawa jest głupia, ale tak naprawdę w głębi duszy gryzło ją, iż pomysł wyszedł od kogo innego. Tchórzostwo z kolei nie chciało ryzykować.

- Raz, dwa, trzy - zaczęło liczyć Szaleństwo.

Najszybciej schowało się Lenistwo, osuwając się za pierwszy lepszy napotkany kamień. Wiara pofrunęła do nieba, a Zazdrość ukryła się w cieniu Triumfu, który z kolei wspiął się o własnych siłach hen, na sam szczyt najwyższego drzewa. Wspaniałomyślność długo nie mogła znaleźć dla siebie odpowiedniego miejsca, gdyż wszystkie kryjówki wydawały się jej idealne dla przyjaciół:

- Krystalicznie czyste jezioro było wymarzonym miejscem dla Piękności, dziupla - w sam raz dla Nieśmiałości, motyle skrzydła stworzono dla Zmysłowości, powiew wiatru okazał się natomiast najlepszy dla Wolności. W końcu Wspaniałomyślność schowała się za promyczkiem słońca. Z kolei Egoizm znalazł sobie, jak sądził, wspaniałe miejsce: wygodne i przewiewne, a co najważniejsze - przeznaczone tylko, tylko dla niego. Kłamstwo schowało się na dnie oceanów, a może skłamało i tak naprawdę ukryło się za tęczą? Pasja i Pożądanie w porywie gorących uczuć wskoczyli w sam środek wulkanu. Niestety wyleciało mi z pamięci, gdzie skryło się Zapomnienie, lecz to przecież mało ważne. Gdy Szaleństwo liczyło dziewięćset dziewięćdziesiąt dziewięć tysięcy dziewięćset dziewięćdziesiąt dziewięć Miłość jeszcze nie zdołała znaleźć sobie odpowiedniego miejsca.

W ostatniej chwili odkryła jednak zagajnik dzikich róż i schowała się wśród ich krzaczków.

- Milion - krzyknęło na końcu Szaleństwo i dziarsko zabrało się do szukania.

Od razu, rzecz jasna, odnalazło schowane parę kroków dalej Lenistwo. Chwilę potem usłyszało Wiarę rozmawiającą w niebie z Panem Bogiem. W ryku wulkanów wyczuło natomiast obecność Pasji i Pożądania. Następnie, przez przypadek, odnalazło Zazdrość, co szybko doprowadziło je do kryjówki Triumfu. Egoizmu nie trzeba było wcale szukać, gdyż jak z procy wyleciał ze swej kryjówki, kiedy okazało się, iż wpakował się w sam środek gniazda dzikich os. Trochę zmęczone szukaniem Szaleństwo przysiadło na chwilę nad stawkiem w ten sposób znalazło Piękność. Jeszcze łatwiejsze okazało się odnalezienie Wątpliwości, która, niestety, nie potrafiła się zdecydować, z której strony płotu najlepiej się ukryć. W ten sposób wszyscy zostali znalezieni: talent wśród świeżych ziół, Smutek - w przepastnej jaskini, a Zapomnienie... cóż, już dawno zapomniało, iż bawi się w chowanego. Do znalezienia pozostała tylko Miłość. Szaleństwo zaglądało za każde drzewko, sprawdzało w każdym strumyczku, a nawet na szczytach gór i już, już miało się poddać, gdy odkryło niewielki różany zagajnik. Patykiem zaczęło odgarniać gałązki... Wtem wszyscy usłyszeli przeraźliwy okrzyk bólu. Stało się prawdziwe nieszczęście! Różane kolce zraniły Miłość w oczy. Szaleństwu zrobiło się niezmiernie przykro, zaczęło prosić, błagać o przebaczenie, aż w końcu poprzysięgło zostać przewodnikiem ślepej z jego winy przyjaciółki.

I to właśnie od tamtej pory, od czasu, gdy po raz pierwszy bawiono się na Ziemi w chowanego, Miłość jest ślepa i zawsze towarzyszy jej Szaleństwo.

Dlatego też kochaj, szalej i nie pytaj co dalej!

Matrix · Wszechmogący

albo jeszcze jedna bajeczka ale bardzo krotka:

Na Wysokim Niebie Chmurka Chmurke Jeee...zu Co Tam Sie Dzieje?!

Madzia · Karpik

bajke o
milosci i szalenstwie znam ...
bardzo fajna
ale wiesz nie mozesz takich opowiadac brzydkich bajek jak z chmurkami bo sa tu jeszcze dzieci na forum czyli osoby o ograniczonej zdolnosci do czynnosci prawnych .... nie wiesz o tym

Matrix · Wszechmogący

Hehe, ale prezciez nie napisalem nic złego, ci niepełnoletni sie i tak nie domysla o co tu moze chodzic

Krzysiek · Karpik

Fajne bejeczki

Gabi · Aniołka

jaaaaaaa... ale świetne bajeczki.. bardzo mi sie podobaja

alescie sie napisali.. ale te chmurki tez dobre

Krzysiek · Karpik

ale osobiscie mi by sie chcialo tyle pisac

Matrix · Wszechmogący

Krzysiu masz 69 postów

sexy

Krzysiek · Karpik

hmmmm no bardzo przyjemna liczba

Gabi · Aniołka

co nei zmienia faktu ze najlepsza jest 3 i 13

Krzysiek · Karpik

liczbe 13 lubie bo tranwajem z tym numerem jezdze na uczelnie

Przemo · Karpik

a od 3 jest zaliczenie

Krzysiek · Karpik

no wszyscy lubimy te liczby

Madzia · Karpik

kolejna:) niektórzy z na - zastanowcie sie ...
po dlugim bohaterskim życiu waleczny samuraj dotarł na tamten świat i został skierowany do raju. Był to jednak człwowiek bardzo ciekawski, zapytał więc czy może rzucić okiem także na piekło.
anioł spełnił jego prośbe i zaprowadził do piekła. znaleźli sie w ogromnym salonie, którego środek zajmował stół zastawiony obficie różnymi potrawami i kuszącymi smakołykami. Lecz siedzący wokół stołu biesiadnicy byli wychudzeni , bladzi i tak przypominali szkielety, ze az litość brała
- Jak to jest możliwe? - zapytał samuraj swego przewodnika - Przecież mają tutaj tak wiele darów Bożych!
- Widzisz, każdy dostaje dwie pałeczki, które mają służyć do jedzenia zamiast szczućców. Sęk w tym, że te pałeczki mają ponad metr długości i trzeba je koniecznie trzymać za sam koniec . Jedynie w ten sposób można wkładać sobie jedzenie do ust.
samuraj zadrżał widząc jak straszliwa kara dotknęła tych biedaków, którzy mimo wszystkich starań nie mogli włożyć do ust ani okruszynki. Nie chciął widzieć juz nic więcej i poprosił by wrócili do raju.
tam czekaął na niego niespodzianka. Raj był identycznm salonem jak piekło. Wokól takiego smaego stołu tłoczyło się rownież wielu ludzi, a smakowite potrawy tak wspaniale wyglądały. Nie były to jednak jedyne podobieństwa: wszyscy biesiadnicy mieli identyczne metrowe pałeczki, które należało uchwycić za koniec by donieść jedzenie do ust.
Istniała jedyna różnica: tutaj ludzie siedzący wokół stołu byli pełni radości i wygląali na dobrze odżywionych.
- Jak to jest możliwe ? - zapytał samuraj
anioł uśmiechnął się i wyjaśnił
- w piekle każdy stara sie nabrać jedzenie i włożyć je do własnych ust, ponieważ przez całe życie myślał o sobie. tutaj jest inaczej każdy chwyta pokarm pałeczkami, a później niesie je do ust sąsiada siedzącego naprzeciwko .

Krzysiek · Karpik

calkiem fajna bajeczka

Koli · Karpik

Nawet fajna , daje do myślenia

Gabi · Aniołka

a ja je znam

"ważna róża"

Anusia · Karpik

swietne

i ta o chmurce i o samuraju (choc troche przerazająca)... bo o milosci tez znam

Krzysiek · Karpik

no to jak znasz to dawaj poczytamy

Anusia · Karpik

ale znam ta ktora matrix napisal

Krzysiek · Karpik

aha to wymysl inna:PP

Anusia · Karpik

a co ja jestem na polonistyce?

Gabi by mogla zaczac tu publikowac swoja ksiazke

albo Madzia nasze "cos ktos i to"

tak po rozdzialiku...

Krzysiek · Karpik

no to dobry pomysl poczytamy sobie i bedzie przynajmniej co robic

P

Przemo · Karpik

jakies eseje tu beda pisac? Ania wlasnie jako polonistka powinnas cos napisac

Krzysiek · Karpik

eseje zeby tylko to bedzie cos wielkiego

P

Krzysiek · Karpik

moze nawet wieksze niz chlopi

Przemo · Karpik

nei przypominaj mi o lekturch szkolnych. Chociaz przyznam ze niektore byly ciekawe

Krzysiek · Karpik

zadnie nie byly ciekawe

Przemo · Karpik

a bo ty sie nie znasz